Sa pagsasama ng dalwang mag asawa ay may buong katapatan nilang hinarap ang lahat ng pagsubok na dumating sa kanilang buhay. Ang pagsasama nila ng sampung taon ay hindi man lang pinagkaluoban ng anak na maaari nilang pagmanahan ng kanilang pangalan at malinis na kaluoban. Si Virginia ay asawa ni Rodin at sila ay sampung taon ng kasal at sampung taon naring walang anak. pinagkaluoban sila ng magandang pamumuhay at nasusunod lahat ng layaw o kagustuhan.
Ang mag asawa ay nanalig sa panginoon na sila ay magkaroon ng anak. Ginawa na nila ang pamimintakasi kina San Pascual at Santa Clara ngunit nabigo sila. Ang kalungkutan ng mag asawa ay nawalan ng pananalig sa huling kaligayahan at Naisipan nilang mag pagamot sa Doktor at buong tapang nilang hinarap ito. bunga ng kanilang malinis na pagsasama nakaramdam ulit ang mag asawa ng isang kasiyahan ng nag dadalang tao si Virginia.
Nang nailuwal na ang sangkol ang tuwa ni Rodin nang banggitin sa kanya na isa na siyang ama ng batang lalaki at ginawa ni Rodin ang lahat para sa kanyang anak na magmamana ng kayang pangalan. Ngunit sa kabila ng lahat sinabi ni Virginia na hindi nila ito anak at bunga siya ng sari saring gamot. Ang puso ni Rodin ay hindi halos maintindihan na parang litong lito sa pangyayari halos araw at gabi siyang lumuluha sa sakit. Ang pagdududa ng asawa sa sanggol ay nag bunga ng pag babago sa kanila na siyang ''Bunga ng kasalanan''.
Ang pagdududa sa batang sanggol ay dumating sa puntong patayin ito. Ang walang katapusang pananalangin sa panginoon ay nabigyan linaw ang mag asawa na ang batang sanggol ay kanilang tunay na anak. At ito ay hindi isang '' bunga ng kasalanan'' sa pananalig sa diyos ang mag asawa ay naliwanagan. Naging tahimik na muli ang kanilang pagsasama at nabubuhay sila ng mapayapa kasama ng batang sanggol na lalaki. Ang sanggol na inakalang '' bunga ng kasalanan.